غرق در تنهایی

خاله بزرگم همیشه کل عیدو میره شمال، بعد عید تازه میاد خاله بازی عیددیدنی راه میندازه توقعم داره همه به سازش برقصن ... مامانم که میرقصه اما من چند سال یکبار فقط برا اینکه قیافشون یادم نره تو یکی از مراسماشون شرکت میکنم

دیشب مامانم گفت ظهر میریم خونه خالت، شبم خونه دخترش!!!

گفتم من حوصله ندارم یکیشو میتونم بیام این مسخره بازیا چیه ظهر بریم خونه خاله، عصر دسته جمعی بریم خونه دخترش!!!

حالا الان زنگ زدم قرار شد همون شب بریم اول خونه خالم بعد دخترخالم... اینو میتونم تحمل کنم گرچه شرایط روحیم اصلا مناسب مهمونی شلوغ نیست...

.

.

.

خوشحالم که با خیال راحت میتونم تو تنهاییام غرق شم

میروم خسته ...

یه سری ادما خیلی زرنگن حساب شده کار میکنن تو اصلا متوجه نمیشی چیزایی که کنار هم بسادگی میچینن قراره در اینده چه زلزله مهیبی ایجاد کنه ... ظاهرا ساده ان و چیزایی که براشون پیش میاد قضا قدر و اینا مجبورن در مقابل قضاقدر خودشونو حفظ کنن، اما؛ به خودت میای میبینی قضاقدری درکار نیست چیدمانشونه ... مهارت عجیبیه ... 

میروم خسته و افسرده و زار ... سوی منزلگه ویرانه خویش

بخدا میبرم از شهر شما ... دل شوریده و دیوانه خویش

میبرم تا ز تو دورش سازم ... ز تو ای جلوه امید محال

میبرم زنده به گورش سازم ... تا ازین پس نکند یاد وصال

.

.

.

‌سخته خیلی ...

دل پر اما قلم ناتوان

اخلاق مهمترین چیز تو هر رابطه ایه

تو میلیاردر باش هر روز پول بریز به پای رابطت اما دوزار اخلاق نداشته باش ببین چی میشه حتی پولکی ترین ادما هم باهات نمی مونن نهایت دوری و دوستیو انتخاب کنن و فقط پولتو بگیرن. اگه غیر این دیدین فحش بدین بهم😂

هروقتم دیدین کسی داره خوبی میکنه داره سازگاری میکنه از حماقتش نیست از بزرگیشه پس نذارین به حساب وظیفه چون یهو به خودتون میاین میبینین طرف خسته شد رفت ... خوبه ادم قدرشناس باشه ...

- یه کبوترو دیدم جلو مترو کنار دستفروشا و اونهمه ادم رو زمین داره راه میره، وایسادم نگاش کردم چرا نمیپره ... دیدم دمشو چیدن ... نمیتونست پرواز کنه ... مجبور بود راه بره ... خدا کنه گربه نخورتش ... بی اختیار گریم گرفت دست خودم نبود ...

- یه دست فروش کلی گلهای خوشگل داشت یه دسته گل رز صورتی با زرورق صورتی، خیلی دلمو برد اما به خونم دوره بخرم خراب میشه ... دلم کادوی دسته گل خواست☹️

- غمگینم و ...

ادمای روانی، روانیم کردن

نوشتنم کور شده

حس بی اعتمادی، ناامیدی، خشم، غم

کلا نمیدونم چمه

چیزایی که میخوام باشن نیستن

روزها میاد و میره هم خوب داره هم بد اما من بداشو بیشتر میبینم شاید بخاطر اطرافیان نزدیکمه که همش ازم ایراد میگیرن همش منفی میگن همش غر میزنن همش توقع دارن من کن فیکون کنم!!!

دوس دارم طبق قوانین خودم زندگی کنم اما یخ زدمو اسیر شدم...

دوس ندارم صبحا از خواب پاشم انگاری وزنه بهمه سرکار نمیرم یا با بدبختی میرم اینکه باید از نو شروع کنم از هربارم منو اذیت میکنه انگار وزنرو سنگین تر میکنه ...

دلم دوستامو میخواد دلم بی قانونی مختص خودمو میخواد ... غصه دارم

همه کسایی که خودشون بزرگترین اشتباهات ممکنو کردن و همچنانم میکنن بمن میگن سبک زندگیت باعث بدبختیاته شخصیتت آشغال پسنده و همین باعث شده اینجا باشی!!!

همین چیزا حال منو بقدری بد کرده انقد افسرده شدم دیگه نمیدونم من کیم

دارم دستو پا میزنم بین چیزیکه من نیستمو چیزیکه ذاتمه ...

.

.

.

حس اینکه من ناکافیم کارام اشتباهه ناموفقم همش ازم ایراد گرفته میشه حتی موفقم میشم باز ازم ایراد میگیرن که تو این سن؟ باید ده سال پیش فلان کارو میکردی، داره روانیم میکنه

حس مالیخولیایی پیدا کردم

دلم میخاد بخوابم تا ابد

.

.

‌.

نایاب

برا اینکه حسابداری نخونم الکی تو اینستا میچرخم ... یهو رسیدم به پیج یه دختره که خیلی وقت بود چکش نکرده بودم.

اسمش نایابه اسم جالبی داره

پرستاره، خوب اواز میخونه صدای زیبایی داره

از زمان کرونا فالو دارمش

- رفتم تو پیجش دیدم چندتا کلیپ عروسی گذاشته تعجب کردم گفتم اینکه قبلا ازدواج کرده بود و با شوهرش زندگی میکرد پس چرا دوباره عروسی گرفته؟! ... اخرم نفهمیدم قضیه چیه اما حدس زدم لابد با شوهرش زندگی میکرده اما جشن عروسی نگرفته بوده فقط عقد کرده بوده... 

یادم بود که پدر مادرش فوت کردن اما شک داشتم؛ درباره منشو خوندم مثینکه برادرشم فوت شده بنده خدا تنهاس، چشمم خورد به هایلایت ماجرای اشنایی ... برخلاف همیشه نشستم با دقت خوندن ... مثل رمان بود یه رمان عاشقانه ازونا که ادما تو نوجوونی میخونن انقد ساده و قشنگ نوشته بود یک ساعت نشستم پاش و خوندم ... دلم عاشقی خواست دلم عشق خواست دلم فاصله گرفتن ازین زندگی خشک و بی احساسو رباتیو خواست ... اما میدونم من ادم عشق نیستم ادم خانواده نیستم ادم ثبات نیستمو تهش گند میزنم به زندگی خودمو یه بدبختی و ول میکنم میام سر همین جام!!! خیلی وقته تصمیم گرفتم کسیو با این اخلاقم اذیت نکنم اما منم دلم عاشقی میخواد بعضی وقتا🥺🥺🥺

امان ازین بهار ...

تولد

امروز تولد شریکمه

کل سال صبح تا شب میچپه تو مغازه نه استراحت داره نه تفریح خاصی، اوج تفریحش این بود که پارسال یه پلی استیشن خرید تو خونشون با خواهراش بازی کنه!!! میگه از خونمون بدم میاد دوس ندارم خونه بمونم؛ میگم برو اینور اونور برو سفر، میگه کار دارم!!! (حالا کار جفتمون یکیه ها)

منو یاد همسر سابقم میندازه اونم ولش میکردی همش سرکار بود حتی شبانه روز! فک کنم خصلت مشترک فروردینیا باشه (همسر سابقمم فروردینی بود) انگاری حوصلشون سر نمیره کل عمر یک کار تکراری انجام بدن تازه خوششونم میاد این برای من هیجانی خیلی عجیبو ناشناختس ...

- تصمیم گرفتم به عنوان کادو، شریکمو دوستای مشترکمونو دعوت کنم کافه اونجا براش تولد بگیریم خودش که اهل تفریح نیست بزور تولد ببریمش روحیش عوض شه😁

یه کافس سمت مرکز شهر رو به بالا، هرشب موسیقی زنده داره، رقصو نوشیدنی ازاده، برا امشب رزروش کردم ... امیدوارم بهش خوش بگذره

خودیاری

خیلی غمگینم اما از خودم پرسیدم:

غزال اولین بارته؟

-خیر

قراره چندبار از یه مدل موضوع اذیت شی؟

-درست میگی

پس یاد بگیر زندگی همینه

-با جریان همراه میشم اما تکلیف دل شکستم چی؟

همه دلشون میشکنه بیخیالش

-باشه، دست چپم درد میکنه☹️

طبیعیه بگیر بخواب صبح خوب میشی

-شب بخیر🥺

از پست قبلی هنوز اروم نشدم تازه بدترم شدم

واقعا نمیتونم بیکار بشینم ینی تو بیکارترین حالت ممکن هم برنامه ده تا کار میچینم

و همیشه خستم ... همیشه کارام مونده و همیشه درحال کارم...

تو عید میخواستم استراحت کنم . موندم خونه، صبحا بیدار میشدم کسل، زبون روزه، گلهارو آب بده ... پرنده هامو غذا بدم ... باهاشون بازی کنم ... به خودم برسم ... دو تا مهمون داشتم اونارو سامون بدم، به خانوادم رسیدگی کنم ... خونه تکونی ای که قبل عید نشده بود انجام بدمو طبق برنامه خرد خرد انجام بدم ... افطاری تدارک ببینم ..‌. مهمونم شامم جدای افطار میخواست اونم اکی کنم ... باهاشون برم بیرون حوصلشون سر نره ... باهاشون بازی کنم ... مامان بابام مهمون داشتن برم سریع خونشون که دختر بزرگشون باشه ... دوستام اگه تهرانن باهاشون برم بیرون و هزارتا دنگ و فنگ دیگه که جایی برای غزال و برنامه ای که از قبل برای عیدش چیده بود نموند

.

.

.

عیدی که غزال برنامشو چیده بود:

قبل عید خونه تکونی و خرید و کارای عقب افتاده و ... کامل انجام میشد و عید از دوم تا ششم میرفتیم سفر با خانواده (بلیط داشتیم) بعدش میومدم تهران هرروز نصفش عید دیدنی و تهران گردی، بقیشم خوندن حسابداری و دوخت لباس با الگوهای جدیدم (قبل عید همشو خریده بودم با ذوق🥲) و نواختن گیتار بعد دو سال ..‌.

.

.

اما اینجوری نشد

الان تعطیلات تموم شده و من موندمو کلی کار عقب افتاده و روح خسته و خشم از خراب شدن برنامم... همش دارم خودمو سرزنش میکنم بابت چی؟ نمیدونم!

شما جای من باشید چیکار میکنید؟

چی میگم

حوصلم سر رفته

معمولا وقتی حوصلم سر میره که از خودم راضی نیستم ینی توقع داشتم همه چی تو حالتی باشه که تو ذهن منه، اما الان نیست

وقتی موردهای زیادی اینجوری میشه حوصلم خیلی سر میره!!!

- تراپیست میگه احساس خشمتو حس نمیکنی و سرکوب میشه، وقتی سرکوب میشه میری تو فاز خودازاری به این صورت که وسواس تمیزکاری و مرتب بودن شدید میگیرم؛ یا انقد کار میکنم که بمیرم!!! بعد دوباره ازین سیستم از خودم خشمگین میشم و هی بدتر و بدتر این چرخه ادامه پیدا میکنه ... خب اکی من اینو فهمیدم اما نمیتونم خشممو احساس کنم چون اونجوری همیشه خشمگینم من از دست همه عصبانیم کوچکترین خطایی منو عصبانی میکنه ... ( دکتر : اوه ... تو در کودکی خیلی روت سختگیری شده! خب شده چیکار کنم!!!)

- حوصله تراپی و کندوکاو روانیمم ندارم

- جدیدا شنیدم تناسخ از دید علما و عرفای کشورمون وجود داره؛ استرس شدیدی پیدا کردم که زندگی بعدیم قراره چی بشم؟؟؟؟؟؟ اصلا دوس ندارم دوباره برگردم تورو خدا تناسخو رد کنید من کشش ندارم دیگه

۱۶ فروردین

تو اینستا و توییتر و اینور اونور پر شده از چ.و.س ناله های ۱۶ فروردین و سرکار رفتن ... کار من جوریه که اول هر فصل انگاری از نو کار جدید راه میندازم!!! ینی سالی چهار بار انگار کار از نو استارت میخوره ... این هم جذابو پر هیجانه هم سخت و استرس زا...

همیشه بعد تعطیلات عید سردرگمم چون باید برم سرکار اما دقیقا نمیدونم برا چی!!!

(روند اینطوریه که باید پارچه جدید بیاد خیاط و برشکار بیان مدل انتخاب شه استارت بزنیم تا مدل بهار تابستونی تولید شه) جنسی تو مغازه نیست از طرفی مغازه نباید بسته باشه🫤 خلاصه حس بدیه خیلی بدتر ازینکه کار باشه و مجبور شی بری سرکار!

- خوابم نمیبره چند روزیم هست معده دردم برگشته و مدام دچارشم

- درحال حاضر مرغو رو سفت بغل کردم بخوابم

مرغو رو یادتونه؟